Błagam. Stop.. koniec promowania
“Bulimia to nie długowłosa, ładna dziewczyna pochylająca się nad sedesem o pięknej twarzy. To bufiasta, nieszczęśliwa twarz z wymiocinami kapiącymi z jej brody i pieprzone krwawienie z nosa. Anoreksja to nie szczupła figura, nieśmiałe odmawianie ciastka. To włosy rosnące na całym twoim zziębłym, niedożywionym ciele. Depresja to nie jest modelka z rozmazanym tuszem do rzęs, wpatrująca się w zachód słońca. Jest wpatrzona w pieprzony sufit o 4 rano z piekącymi oczami, ponieważ nie może nawet znaleźć motywacji, aby je zamknąć. Samookaleczenie to nie są piękni chłopcy, całujący ręce mówiący, że nadal jesteś piękna. To paskudne blizny, kurwa, będą tam na zawsze. Ataki paniki to nie jest chowanie twarzy w pierś ukochanego i słyszenie po tym wszystkim, że wszystko będzie dobrze. Wtedy nie ma kontroli, czuje się jakby powietrze zostało ci odebrane. Choroby psychiczne nie są piękne. Nie sprawiają, że jesteś wyjątkowy i nie sprawiają, że ludzie nagle dbają o ciebie. Choroby to potwory, które niszczą życie. Więc przestań je upiększać i promować je wrażliwym nastolatkom w tym cholernym internecie…………… Kochani, weźcie sobie tą notkę do serducha, i zastanowili się nad tym chociaż na chwilę.”
— (via pracownia-dobrych-mysli)
Nie.. Nikt tego nie widzi.
Bulimia is not a long haired girl with sad face that is leaning in front of the toilet. It’s a swollen face with vomit that is draining down the chin. It’s a fucking bleeding from the nose.
Anorexia is not a skinny girl who shyly refuses eating a muffin. It’s hair on your cold and emaciated body.
Depression is not a model with flowed mascara who is looking on the sunrise. It means staring at the ceiling with red and tired eyes ‘cause you lost the last motivation to close them.
Self-harm does not mean handsome guys kissing your arms and saying that you are perfect. It means disgusting scars that will stay with you forever, it means painful shower.
Anxiety attacks don’t mean hugs with the person who loves you and listening to their quiet whisper. It’s a panic ‘cause you can’t breath.
ZREBLOGUJ, jeśli masz blizny
Czasem nie wiem czy cię nienawidzić czy kochać.. zawsze muszę wybrać to drugie.
"Nigdy nie chciałem żyć jak wy
Jak wyjeżdżałem wyły psy
Ki Czort mnie ciągnął
Do miasta jedź tak szeptał mi
(...)
Nigdy nie chciałem żyć jak wy
Jak wyjeżdżałem wyły psy
Dusze oddałem za sławę i pieniądze blichtr..."
- Organek
Traumatyczny był moment, kiedy spostrzegłem, że na twarzy odruchowo mam uśmiech pomimo, że wali mi się życie. Tak bardzo często musiałem grać, że moja psychika uznała to za coś zupełnie normalnego.